๒๓ กรกฎาคม ๒๕๕๔ วัดราชบูรณะ วัดพระศรีรัตนมหาธาตุวรมหาวิหาร จังหวัดพิษณุโลก

วัดราชบูรณะ

       เป็นวัดที่เป็นสถาปัตยกรรมแบบภาคกลาง มีลายรดน้ำ ปิดทองภายในวิหารยังคงสภาพสวยงาม และแสดงให้เห็นถึงศิลปะแบบจีนผสมอยู่ด้วย
เจดีย์ก่อด้วยอิฐมอญ มีขนาดค่อนข้างใหญ่

วัดพระศรีรัตนมหาธาตุวรวิหาร

ลักษณะเด่นอยู่ที่การจัดวาง ทางเดิน หรือ ระบียงคด รอบๆวิหาร ที่มีการจัดวางแตกต่างกันตามยุคสมัยอยุธยา และสุโขทัย โดยอยุธยาพระพุทธรูปจะหันหน้าเข้าหาวิหาร ส่วนสมัยสุโขทัยพระพุทธรูปจะหันหน้าออก



๒๒ กรกฎาคม ๒๕๕๔ วัดพระศรีรัตนมหาธาตุราชวรวิหาร โรงแรม

วัดพระศรีรัตนมหาธาตุราชวรวิหาร

        เป็นวัดที่ต้องเดินข้ามสะพานแขวนไป จุดที่น่าสนใจของวัดนี้อยู่ที่พระปรางค์เก่าที่งดงาม และสามารถขึ้นไปยังด้านบนได้ด้วย ส่วนด้านหน้าก็จะมีวิหารที่เหลืออยู่แต่เสา และมีพระพุทธรูปประดิษฐานอยู่  

สนามบินสุโขทัย และโรงแรมสุโขทัย

          โรงแรมสุโขทัย การออกแบบเน้นไปทางสถาปัตยกรรมสุโขทัย ใช้วัสดุพวกอิฐแดง กระเบื้องดินเผา ผนังก่ออิฐฉาบปูน มีการนำ space ของเรือนไทยมาใช้ เปิดคอร์ดตรงกลางระหว่างตัวโรงแรม Lobby

        เป็นสนามบินที่ไม่ติดแอร์ และมีลักษณะเด่นที่การนำเอาสถาปัตยกรรมไทย มาประยุกต์ใช้กับโครงการ หลังคาสูงไม่มีฝ้าโชว์โครงสร้างหลังคา และยังมีการจำลองเจดีย์ทรงพุ่มข้าวบิณฑ์เอาไว้เป็นสัญลักษณ์

๒๑ กรกฎาคม ๒๕๕๔ อุทยานประวัฒิศาสตร์สุโขทัย จังหวัดสุโขทัย

เขื่อนสรีดภงษ์

         ไปดูเขื่อนกักเก็บน้ำของคนในสมัยก่อน ดูวิทยาการเทคโนโลยีของคนในสมัย ในการทำชล  ประทาน เก็บน้ำไว้ใช้ในเวลาขาดแคลนและทำการเกษตรกรรมที่เป็นอาชีพหลักของคนในสมัยก่อน

อุทยานประวัฒิศาสตร์สุโขทัย
วัดมหาธาตุ

       เป็นสถาปัตยกรรมแบบสุโขทัย สังเกตุจากปลายยอดเจดีน์ที่เป็นทรงพุ่มข้าวบิณฑ์
วัสดุ เป็นศิลาแลง ภายในวัดประดิษฐานพระบรมสารีริธาตุ

           รอบฐานเจดีย์ประธานปรับด้วยภาพปูนปั้นรูปพระสาวกในท่าอัญชุลีเดินประทักษิณโดยรอบจำนวน ๑๖๘ รูป เจดีย์ประธานนี้ขนาบข้างด้วยมณฑป ๒ หลัง ภายในประดิษฐานพระอัฏฐารศ หรือพระพุทธรูปยืน ด้านหน้าของเจดีย์ประธานเป็นที่ตั้งของพระวิหารหลวง สำหรับประดิษฐานพระพุทธรูปสัมฤทธิ์ขนาดใหญ่

 วัดศรีสวาย

 เป็นวัดที่สร้างก่อนสมัยสุโทัย เป็นศิลปะแบบเขมร

ศูนย์บริการนักท่องเที่ยว

             เป็นศูนย์บริการนักท่องเที่ยวเก่า ที่ไม่ค่อยมีคนมาเยี่ยมชม เป็นอาคารที่ ใช้องค์ประกอบทางสถาปัตยกรรมพื้นถิ่น ร่วมกับสถาปัตยกรรมแบบสมัยใหม่ การใช้วัสดุที่ทันสมัย ร่วมกับวัสดุที่กลมกลืนกับธรรมชาติ  คือ มีการใช้กระเบื้องดินเผา ไม้ คอนกรีต  

 วัดศรีชุม

         เป็นวัดที่ประกอบด้วยวิหารด้านหน้า ด้านหลังเป็นมณฑป  และทางด้านขวาเป็นวิหารและมณฑปเล็ก  

 

บ้านนางปิ่น สีชอล์ค



         เป็นบ้านที่เปิดโล่งและปิดเฉพาะส่วนที่เป็นห้องนอน ส่วนครัวกั้นด้วยผนัง และเปิดออกทางด้านข้างที่ปลูกเป็นพืชสวนครัวไว้

๒๐ กรกฎาคม ๒๕๕๔ บ้านเสานัก จังหวัดลำปาง บ้านเรือนริมทางไปจังหวัดสุโขทัย

บ้านเสานัก

         เดินทางออกจากเชียงใหม่ ย้อนกลับมาจังหวัดลำปางเพื่อไปเยี่ยมชม บ้านเสานัก
หมายถึง บ้านที่มีเสาเป็นจำนวนมาก ซึ่งที่นี้เป็นเรือนไม้อายุกว่า ๑๐๐ ปี ที่อนุรักษ์ไว้

ภายในอาคารจัดตกแต่งด้วยเครื่องเรือน และของใช้ในสมัยนั้น รวมถึงแบบร่างอาคาร (ผังพื้น รูปด้าน รูปตัด ) จัดแสดงกึ่งนิทรรศการ

หลังจากนั้นเดินทางไปสุโขทัย โดยในระหว่างทางได้แวะชมหมู่บ้าน น้านเรือนต่างๆตามทาง ผ่านทุ่งนาไร่สวนของชาวบ้านในแต่ละท้องที่

กระท่อม กับทุ่งนาข้างทาง

 

         จากการได้เดินชมบ้านเรือนต่างๆในหมู่บ้านต่างๆตามรายทางที่จะไปจังหวัดสุโขทัย บ้านที่ไปดูจะเป็นบ้านเรือนที่ทำจากโครงสร้างไม้ มีการยกใต้ถุน เพื่อใช้พื้นที่ใต้ถุนเก็บของ และทำกิจกรรม มีการเจาะช่องเปิดขนาดใหญ่ในส่วนที่ต้องการช่องแสง และอากาศที่ถ่ายเท มีการใช้ผนังโปร่งแสง พวก ผนังสาน และมีผนังที่เป็นผนังทึบแสง ผนังเรือนส่วนใหญ่ทำจากไม้กระดาน สังกระสี รวมไปถึงแผ่นป้ายโฆษณา บ้านไหนพอมีกินก็จะมีการใช้คอนกรีต หรือการก่ออิฐเข้ามาร่วมด้วย มีการปลูกบ้านเรือนห่างกัน ปลูกพืชพรรณที่ให้ร่มเงา และใช้ประโยชน์ได้

๑๙ กรกฎาคม ๒๕๕๔ วัดต้นเกว๋น วัดต้นกอก จังหวัดเชียงใหม่

วัดต้นเกว๋น

     สมัยก่อนพื้นที่ใกล้บริเวณที่ตั้งของวัด และหมู่บ้าน มีต้นมะเกว๋นขึ้นอยู่มาก วัดและหมู่บ้านดังกล่าว จึงถูกเรียกตามชื่อของต้นไม้ชนิดนี้ เรียกว่า "วัดต้นมะเกว๋น"

วิหาร เป็นสถาปัตยกรรมแบบล้านนา มีลานทรายด้านหน้าวิหารและล้อมรอบด้วยระเบียงคด

ในส่วนของวิหารจตุรมุขใช้โครงสร้างเป็นไม้สักทอง กำแพงวัดก่ออิฐไม่ฉาบปูน

 วัดต้นกอก

           เดินชมบริเวณชุมชนรอบๆวัด ต้นกอก ชาวบ้านในชุมชนละแวกนั้นประกอบอาชีพอุตสาหกรรม ในครัวเรือน มีการปลูกลำไย มียุ้งข้าว อยู่ในบริเวณบ้าน แต่ละบ้านแบ่งอาณาเขตกันด้วยรั้วไม้ไผ่ รั้วไม้ขัดสาน มีบางส่วนที่ใช้ร่วมกัน มีพื้นที่ปลูกพืชพรรณไม้ ให้ร่มเงา ใช้เป็นอาหาร